Kromatografi, en basit tanımı ile karışımların belli özelliklerine dayanarak bileşenlerine ayrıştırılmasını sağlayan bir laboratuvar tekniğidir. Karışım, mobil faz adı verilen bir akışkan solvent (gaz veya sıvı) içerisinde çözündürülerek, sabit faz adı verilen sabitlenmiş sistemlerden (bir kolon, kapiler tüp, plaka ya da kağıt) geçirilir. Karışımda yer alan bileşenlerin sabit faz ile farklı etkileşim özelliklerine sahip olmaları nedeniyle, mobil faz akışı süresince farklı zamanlarda sabit fazı terkeder ve böylece ayrışma sağlanmış olur.
Kromatografik analizler, preparatif ya da analitik olabilir. Preperatif kromatografinin amacı, karışımlardaki hedef bileşenleri (analit) daha sonra kullanılmak üzere saflaştırmaktır ve bu işleme purifikasyon adı verilir. Analitik kromatografi ise daha az miktardaki materyaller ile yapılır ve karışımdaki analitin varlığını tayin etmek veya miktarının kalitatif / kantitatif olarak ölçülmesini sağlamaktadır. Kromatografik metodlar, mobil faz tipi (sıvı / gaz kromatografi), uygulama biçimi (kağıt / ince tabaka / kolon / gaz / yüksek performanslı sıvı kromatografi-HPLC) ve ayrılma mekanizmaları (adsorpsiyon / dağılma / iyon değiştirme / moleküler eleme / affinite kromatografi) gibi çeşitli kategorilerde sınıflandırılmaktadır. Bazı kromatografi türlerinin kendi alt sınıflandırması da mevcuttur.
Gelişen teknolojinin de etkisi ile kromatografi sistemleri hala gelişmektedir. Farklı sabit fazların geliştirilmesi ve kullanımı, analitin istenilen özelliklerine göre ayrıştırılmasını sağlarken; farklı akış hızı kapasitesine sahip pompaların ve farklı detektör türlerinin (UV, Floresan vb.) kombinasyonlarından oluşan yeni sistemlerin kullanılması da analizlere hassasiyet, tekrarlanabilirlik, spesifiklik gibi analiz kalitesi açısından yenilik sağlamaktadır.